ฝีดาษวานร (Monkeypox) เป็นโรคติดเชื้อที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับโรคฝีดาษ (Smallpox) แต่มีการแพร่กระจายและลักษณะอาการที่แตกต่างออกไป การป้องกันฝีดาษวานร จึงเป็นสิ่งสำคัญในการปกป้องสุขภาพของเราและคนรอบข้าง นอกจากการปฏิบัติตามคำแนะนำพื้นฐานที่กล่าวถึงแล้ว ยังมีรายละเอียดและวิธีการป้องกันที่สำคัญอื่น ๆ ที่เราควรรู้ เพื่อให้สามารถป้องกันการติดเชื้อได้อย่างมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น การเข้าใจถึงโรคฝีดาษวานร ฝีดาษวานร เกิดจากเชื้อไวรัสที่มีชื่อว่า Monkeypox Virus ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว Orthopoxvirus ในกลุ่มที่ใกล้เคียงกับไวรัสฝีดาษทั่วไป แต่มีลักษณะการแพร่กระจายและความรุนแรงที่ต่างออกไป อาการของฝีดาษวานร อาจเริ่มจากอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ เช่น ไข้สูง ปวดหัว ปวดกล้ามเนื้อ และปวดหลัง ตามด้วยการเกิดผื่นที่มีลักษณะเป็นตุ่มน้ำและแผลที่ผิวหนัง การติดเชื้อฝีดาษวานรสามารถเกิดได้จากการสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อ เช่น ลิง หนู กระรอก หรือแม้กระทั่งการสัมผัสกับสิ่งของที่มีการปนเปื้อนของเชื้อไวรัส นอกจากนี้ การแพร่กระจายจากคนสู่คนก็สามารถเกิดขึ้นได้ผ่านการสัมผัสโดยตรงกับผื่นหรือของเหลวจากแผล การใกล้ชิด หรือม
การตรวจเอชไอวี วิธีนี้จะช่วยให้ผู้ที่มีภาวะเสี่ยงทราบว่าตนติดเชื้อหรือไม่ หากตรวจพบว่าติดเชื้อจะได้ทำการรักษาได้อย่างทันท่วงที เพื่อลดโอกาสในการลุกลามจนกลายเป็นระยะของโรคเอดส์ได้ รวมถึงช่วยลดการแพร่กระจายของเชื้อเอชไอวี ต่อคู่นอนและผู้อื่น